De geschiedenis van de koffie in Indonesië gaat terug tot de 17e eeuw en is nauw verbonden met het koloniale verleden van de archipel. Sinds de eerste koffiebonen in 1699 door de Nederlanders werden ingevoerd, is Indonesië een belangrijke markt geworden. Het land produceert meerdere exquise grand cru’s en is uitgegroeid tot de vierde grootste koffieproducent ter wereld. Deze koffie komt uit de provincie Atjeh. Daar zijn de weersomstandigheden qua temperatuur (ongeveer 20° het hele jaar door) en neerslag ideaal om koffie te verbouwen. De bonen worden bereid volgens een methode die “Wet Hulled” wordt genoemd, een traditionele Sumatraanse bereidingsmethode. Bovendien zijn ze gecertificeerd biologisch.
Zodra ze geplukt zijn, worden ze door de producent gepeld en ‘s nachts in zakken gefermenteerd. Daarna worden ze de volgende ochtend gespoeld. Door de vochtigheidsgraad en de regelmatige regenval in deze regio kunnen de korrels niet efficiënt drogen. Wanneer het perkament wordt verwijderd, heeft de koffie nog een vochtigheidsgraad van ongeveer 17-18%. Vervolgens worden de bonen gedroogd in een opslagplaats alvorens te worden verscheept.
Voor deze koffie is gekozen voor een medium tot donkere branding. Dit geeft de koffie een prachtige intensiteit, een ronde en stroperige body, een heerlijke bitterheid en aangename toetsen van tabak, boter en vanille.

De koffieproductie in Malawi is laag. Ze is tegenwoordig afhankelijk van een klein netwerk van koffiecoöperaties en 5 grote landgoeden, die voornamelijk in het zuiden zijn gevestigd. De meeste landgoeden verbouwen trouwens thee, macadamia en tabak. Maar de kleinere hoeveelheden koffie worden ruimschoots goedgemaakt door hun uitstekende kwaliteit.