De geschiedenis van de koffie in Indonesië gaat terug tot de 17e eeuw en is nauw verbonden met het koloniale verleden van de archipel. Sinds de eerste koffiebonen in 1699 door de Nederlanders werden ingevoerd, is Indonesië een belangrijke markt geworden. Het land produceert meerdere exquise grand cru’s en is uitgegroeid tot de vierde grootste koffieproducent ter wereld. Deze koffie komt uit de provincie Atjeh. Daar zijn de weersomstandigheden qua temperatuur (ongeveer 20° het hele jaar door) en neerslag ideaal om koffie te verbouwen. De bonen worden bereid volgens een methode die “Wet Hulled” wordt genoemd, een traditionele Sumatraanse bereidingsmethode. Bovendien zijn ze gecertificeerd biologisch.
Zodra ze geplukt zijn, worden ze door de producent gepeld en ‘s nachts in zakken gefermenteerd. Daarna worden ze de volgende ochtend gespoeld. Door de vochtigheidsgraad en de regelmatige regenval in deze regio kunnen de korrels niet efficiënt drogen. Wanneer het perkament wordt verwijderd, heeft de koffie nog een vochtigheidsgraad van ongeveer 17-18%. Vervolgens worden de bonen gedroogd in een opslagplaats alvorens te worden verscheept.
Voor deze koffie is gekozen voor een medium tot donkere branding. Dit geeft de koffie een prachtige intensiteit, een ronde en stroperige body, een heerlijke bitterheid en aangename toetsen van tabak, boter en vanille.

Dit uitzonderlijke lot van de Finca Puerto Alegre (in de Colombiaanse regio Quindio) wordt geteeld op de 1450 meter hoge bergflanken rond de stad Pijao. De koffieplanten groeien voornamelijk in de schaduw van kleine tropische bomen genaamd Leuceana. Die bomen verliezen hun gebladerte meermaals per jaar en bieden de koffieplanten zo een goeie bron van natuurlijke meststoffen. De nieuwe generatie telers van de familie Lopez, de eigenaar van deze plantages, heeft meerdere procedures ingevoerd om de kwaliteit van de koffie te verbeteren. Ze hebben daarvoor iedere stap in het productieproces herzien en sterk ingezet op infrastructuur en innovatie.
De bessen worden met de hand geplukt. Daarbij gebruiken de plukkers een refractometer om zich ervan te vergewissen dat ze perfect rijp zijn. Vervolgens ondergaan de vruchten gedurende 60 tot 72 uur een koolzuurmaceratie in hermetisch afgesloten tonnen. De temperatuur wordt gedurende het hele proces tussen de 15 en 17°C gehouden. De koolzuurmaceratie moet zeer zorgvuldig en kundig uitgevoerd worden. Via dat procedé wordt er met behulp van CO² druk gecreëerd om de smaak van het gegiste fruit over te brengen naar het perkament. Dat garandeert intensere en langer nazinderend aroma’s.
De koffie bulkt van de complexe fruitige en bloemige toetsen, een typische smaakprofiel voor de beroemde Gesha-variëteit dat nog eens extra in de verf wordt gezet door de carbonische maceratie. Een voortreffelijke fijnproeversboon die een heerlijke honingzoetheid in de mond achterlaat.